درد لگنی یک تشخیص کلی است که بسیاری از علل اختصاصی تر از اتیولوژی های تولید مثل، گوارشی و ادراری تا درد میوفاشیال و سندرم عصب گیرافتاده را شامل می شود . 12 – 20 درصد ن در آمریکا، دچار درد لگنی مزمن هستند . علل غیر ژنیکولوژیک درد مانند سندرم روده تحریک پذیر، سیستیت بینابینی، سندرم میوفاشیال دیواره ی شکم یا کف لگن یا نوروپاتی معمولا نادیده گرفته می شوند اما از علل شایع درد مزمن لگن هستند .
این بیماران غالبا افسرده و مضطرب می باشند و زندگی شویی، اجتماعی و شغلی آن ها آشفته است . حدود 60 – 80 درصد بیمارانی که به دلیل درد مزمن لگنی تحت لاپاراسکوپی واقع می شوند فاقد هر گونه اختلال پاتولوژیک داخل صفاق می باشند. رابطه ی بین درد و پاتولوژی نظیر اندومتریوز، چسبندگی یا احتقان وریدی وجود ندارد و دران با عود درد همراه است .
پلاستیسیته سیستم عصبی یا تغییرات در پردازش سیگنال ممکن است در حفظ حالت درد مزمن دخالت داشته باشند . تغییرات تطبیقی در سیستم عصبی مرکزی و محیطی زمینه را برای allodynia (درد ناشی از یک محرک غیر دردناک)، هیپرآلژزی، و وسیع شدن فیلد پذیرش درد و واکنش های رفلاکس غیر طبیعی در عضلات اطراف فراهم می سازد .
طناب نخاعی محل مهمی برای مکانیسم های Bating مانند برانگیختگی، مهار، همگرایی و جمع آوری تحریکات عصبی است.
در اولین ویزیت بیمار باید اخذ تاریخچه کامل درد شامل ماهیت درد، محل، انتشار، شدت، فاکتورهای تشدید کننده و تسکین دهنده، تاثیر سیکل قاعدگی، استرس، کار، ورزش، مقاربت و ارگاسم و مقاربت و ارگاسم، زمینه ی برانگیخته شدن درد، تلفات اجتماعی و شغلی ناشی از درد، صورت گیرد.
ژنیتال (خونریزی واژینال غیرطبیعی، ترشح، دیس منوره، دیس پارونی، ناباروری)
انتروکولیک (یبوست، اسهال، نفخ، دفع مدفوع خونی و ارتباط درد و تسکین درد با دفع مدفوع)
عضلانی-اسکلتی / نوروپاتیک (تروما، تشدید درد به هنگام فعالیت یا تغییرات وضعیتی
اورولوژیک (فوریت ادرار، تکرر ادرار، شب ادراری، سوزش ادرار، بی اختیاری ادرار، هماتوری)
سایکولوژیک (تشخیص های قبلی، بستری در بیمارستان و داروها، اختلالات فعلی افسردگی، اضطرابه بانک شامل افکار خودکشی، ترومای عاطفی، فیزیکی یا جنسی)
با انجام تست Carnett درد منشاء گرفته از دیواره ی شکم از درد احشایی افتراق داده می شود. در این تست، بروسی شکم با عضلات سفت شده (با بلند کردن سر از وضعیت درازکش یا بالا بردن پاها در حالت صاف) انجام می شود این مانور درد ناشی از دیواره شکم را تشدید کرده و درد احشایی را کاهش می دهد.
تاریخچه درد باید شامل سابقه سایکولوژیک قبلی یا فعلی مشتمل بر فاکتورهای سایکولوژیک؛ سابقه قبلی فعلی سومرفتار فیزیکی، جنسی یا عاطفی؛ سابقه بستری شدن به دلایل روانپزشکی اقدام به خودکشی و وابستگی به مواد شیمیایی باشد. سوء رفتار با کودکان به طور اعم و سوء رفتار جنسی به طور اخص، ریسک فاکتورهای درد مزمن لگن می باشند. ارزیابی فیزیکی کامل همراه با مرور بر فاکتورهای سایکولوژیک ضروری است
اندومتریوز و چسبندگی شایع ترین یافته ای هستند که در ارزیابی لاپاراسکوپیک درد مزمن لگن، شناسایی می شوند .
بیماران دارای پاتولوژی واضح ژنیکولوژیک نظیر کیست های خوش خیم یا بدخیم تخمدان، فیبروم های رحمی بزرگ که به لیگامانهای پشتیبان و سایر ساختارهای سوماتیک دست اندازی کرده اند، یا شل شدگی قابل توجه لگن را باید با توجه به بیماری زمینه ای تحت بررسی و درمان قرار داد.
اندومتریوز در 15-40 درصد بیمارانی که به علت درد مزمن لگن، لاپاراسکوپی می شوند، شناسایی می گردد . در نتیجه ی واکنش التهابی خفیف توسط اندومتریوز، در طول زمان، بین ارگان های لگنی، چسبندگی رخ می دهد .
بین محل بیماری و علائم درد و همچنین بین انسیدانس یا شدت درد و مرحله ی بیماری ارتباطی وجود ندارد .
30 – 50 درصد بیماران علی رغم مرحله ی بیماری، فاقد در می باشند . بطور مشابه، 40 – 60 درصد بیماران، بدون توجه به مرحله ی بیماری، هیچگونه تندرستی در معاینه ندارد . با این وجود نفوذ اندومتریوز به عمق لگن، و درگیری سپتوم رکتوواژینال و روده، رحم و مثانه، قویا با درد همراه است . چسبندگی های لگنی مرتبط با اندومتریوز پیشگویی کننده ی درد لگنی هستند .
تولید پروستاگلندین و سیتوکین ممکن است مسئول ایجاد درد شدیدی باشد که در بری مبتلایان به فرم خفیف بیماری دیده می شود .
ایمپلنت های اندومتریوزی دارای منابع عصبی و عروقی هستند که ممکن است به حساس سازی CNS و تداوم درد حتی بعد از درمان جراحی کمک کنند .
سندرم درد مرتبط با اندومتریوز، به دردی گفته می شود که به اندازه کافی به درمان طبی و جراحی پاسخ نمی دهد (خصوصا در موراد بیماری جزئی و خفیف) .
برای دریافت اطلاعات بیشتر بر روی مقاله کلیک کنید.
چسبندگی‌های شایع در ن چند دسته‌اند؛ یکی چسبندگی داخل رحم است و دیگری چسبندگی در داخل لگن که هر یک از این دو حالت، موضوعی جداگانه است.چسبندگی داخل رحمی در شرایط معمولی برای هیچ زنی اتفاق نمی‌افتد، چرا که پوشش درونی رحم یا مخاط اندومتر در رحم به طور طبیعی و مرتب ایجاد میشود و ریزش می‌کند که باعث به وجود آمدن قاعدگی میشود. اما گاهی اوقات تحت شرایطی این مخاط از بین می‌رود و کم‌کم به دلیل فقدان اندومتر، قسمت‌های مختلف داخلی رحم به هم می‌چسبند که اصطلاحا به آن «آشرمن» گفته میشود.
چسبندگی رحم یا سندرم آشرمن، چسبندگی داخل رحمی در داخل رحم و یا دهانه رحم است. در بسیاری از موارد دیواره‌های جلویی و پشتی رحم به یکدیگر می چسبند. در موارد دیگر، چسبندگی فقط در قسمت کوچکی از رحم ظاهر میشود. میزان چسبندگی خفیف، متوسط یا شدید است. چسبندگی می‌تواند نازک یا ضخیم باشد، لکه‌دار در محل یا درهم و برهم باشد. چسبندگی معمولا عروقی نیست، که یک ویژگی مهم در درمان میباشد.
در صورتی که چسبندگی رحم در ن به موقع درمان نشود، سبب بروز نازایی میشود.
در بعضی موارد، چسبندگی هیچ علائمی نشان نمی‌دهند، اما نشانه‌های رایج آن عبارتند از:
– ی‌های بسیار سبک یا قطع دوره (آمنوره)
این حالت زمانی رخ می‌دهد که بافت زخم جایگزین اندومتر (پوشش داخلی رحم) شده است. در این حالت بافت در طول چرخه قاعدگی طبیعی خونریزی می کند. گاهی، بافت زخم، باز شدن دهانه رحم را متوقف می کند و باعث توقف جریان خونریزی قاعدگی می شود.
– درد لگن و گرفتگی
– درد شدید قاعدگی
– ناباروری یا سقط جنین مکرر
اگر این علائم ذکر شده را دارید، باید با پزشک متخصص ن ملاقات داشته باشید. ما می توانیم هیستروسکوپی را برای بررسی پوشش رحم انجام دهیم و چسبندگی را بررسی کنیم. هیستروسکوپی یک روشی است که در آن یک تلسکوپ نازک، انعطاف پذیر، تلویزیونی را به داخل واژن و از طریق دهانه رحم وارد می کند تا به طور مستقیم داخل رحم مشاهده شود.
چسبندگی رحم معمولا توسط آسیب به بافت رحم ایجاد میشود، مانند:
– کورتاژ تشخیصی یا کورتاژ برای سقط جنین
– کورتاژ مجدد برای خارج کردن باقی مانده جفت یا جنین
– جراحی رحم
– عفونت رحم یا لگن
– خونریزی شدید پس از تولد نوزاد
– مشکلات اندومتریوز
– سل ریوی – در کشورهای در حال توسعه رایج است
اگر چنین چسبندگی‌ای در رحم اتفاق بیفتد ن ممکن است نازایی پیدا کنند، چرا که بافت داخل رحم محل لانه‌گزینی جنین است و با آسیب دیدن آن خطر نازایی به وجود می‌آید. همچنین ممکن است موجب سقط‌های مکرر یا دردهای زیر شکم یا قطع قاعدگی شود.
و نوع دوم؟
آن چسبندگی که بین مردم مصطلح است در واقع چسبندگی لگن است که در اطراف رحم یا بیرون از رحم اتفاق می‌افتد که بین رحم، تخمدان‌ها، جداره روده و جداره شکم یا جداره لگن چسبندگی ایجاد می‌کند.باز هم عفونت‌ها در صدر علل به وجود آمدن این عارضه هستند. عفونت‌های ناشی از میکروب «کلامیدیا» یکی از علت‌های این چسبندگی است.
برای چسبندگی داخل رحم هیچ علامت خاصی وجود ندارد. ممکن است در بیماران خونریزی قاعدگی کم یا قطع شود یا قاعدگی دردناک، نازایی و سقط مکرر داشته باشند و وقتی بیمار با این علائم به پزشک مراجعه می‌کند احتمال ابتلا به چسبندگی رحم قوت می‌گیرد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر بر روی مقاله کلیک کنید.
درباره این سایت